فال مثنوی

هیچکس تا کنون فال مثنوی نگرفته است . امروز به یاد آن حدیث که "اذالتبست الفتن کقطع الیل المظلم فعلیکم بالقرآن" ، که پیغمبر بزرگوار فرموده ، به سراغ مثنوی رفتم . کشاف قرآن . تا دردهای دل خویش در خواندن آن واگذارم . دلم از این دنیای مجازی پر درد شده است . خون دلی است برایم نوشتن . آمدم و یکبار دیگر مقدمه ی عربی مثنوی را خواندم و رسیدم به مثنوی "نی" دروازه ی دلگشای مثنوی . دیدم حال و روزگار مرا چه نیکو بازگفته است . پیش از این بسیار خوانده بودم نی نامه را . اما امروز دیدم تا کنون آنرا نمی دیده ام . گفتم بگذارم شاید شما هم ببینید آن چیزی که تا کنون ندیده اید . این هم یک فال مثنوی .
بشنو این نی چون شکایت می کند- از جداییها حکـــــــــــــایت می کند
کز نیســـــــــــــتان تا مرا ببریده اند- از نفــــــــــــیرم مرد و زن نالیده اند
هر کسی کو دور ماند از اصل خویش- باز جوید روزگار وصـــــــــــل خویــش
من به هـــــــر جمعیتی نالان شدم- جفت بدحالان و خوشـــحالان شدم
هر کســـــی از ظن خود شد یار من -وز درون من نجست اســــــــرار من
سر من از نـــــاله ی من دور نیست- لیک چشم و گوش را آن نور نیست
تن زجان و جان زتن مســتور نیست- لیک کس را دید ِ جان دستور نیست