به نظر من این فیلم به همراه آن مسخره‌ی فیلم سیصد، هر دو تا شان دیگر شوربا را از مزه برده‌اند. معلوم نیست این هزینه‌های گسترده با چه هدفی خرج این فیلم‌ها می‌شود. وجه تشابه این دو فیلم حضور عظمت (خشایارشای فیلم سیصد) در هر دو فیلم است.
هر کس این فیلم به دستش رسید، ندیده به فتوای من آن را دور بیندازد. مسخره در مسخره است و پوچ در پوچ. اوایل‌اش البته فکر کردم که می‌خواسته euro trip را مسخره کند و چیزی نمایش دهد از مسیری عکس مسیری که در آن فیلم طی می‌شود.
اما در میان همه‌ی چیزهای مسخره‌اش غربتِ بُرَت مرا خیلی یاد خودم می‌اندازد. آن حسی که هنگام دیدن دنیاهای پیشرفته، آدم‌های خیلی تمیز و مرتب که از دنیای برتر می‌آیند، غربت حزن‌انگیزی را به دنیای من می‌آورد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر