داوری مقاله (1)
بعضی اوقات داوری یک مقاله به شما سپرده می‌شود. مواردی که برمی‌شمرم بیش‌تر برای داوری کنفرانس‌های بین‌المللی یا ژورنال‌های معتبر است. این زمانی است که شما در یک زمینه شناخته شده هستند و دیگران می‌دانند که در فیلد مربوط به آن مقاله از تخصص کافی برخوردارید. گاهی هم اساتید، کار داوری را به دانشجویان سطوح بالای خود می‌سپرند (که در سال‌های اخیر عمدتاً همین شیوه در پیش گرفته می‌شود)
من یکبار اتفاقی به عنوان داور یک کنفرانس بین‌المللی (IKT کنفرانس) ایران، چند مقاله دریافت کردم. دو سه بار هم اساتید مقالاتی را برای داوری به من سپرده‌اند و در این زمینه چندان تجربه‌ی زیادی ندارم.
اما حتا اگر به عنوان داور انتخاب نشده باشید و داوری مقاله‌ای به شما سپرده نشده باشد، اطلاع از اینکه داوری چگونه انجام می‌گیرد و بررسی مقاله‌ای که نوشته‌اید از این دید که داور چگونه آن را خواهد نگریست، در هنگام ویرایش مقاله‌تان می‌تواند مفید و مؤثر باشد.
معمولاً برای داوری، یک فرم در اختیار داور قرار می‌گیرد و مقاله بدون نام نویسندگان (و بعضاً با نام آن‌ها) به او سپرده می‌شود. مسائلی چون originality، contribution، صحت، وضوح، انتظام و ترتیب قسمت‌ها، از جمله مسائلی است که مطابق اکثر فرم‌های داوری باید در مورد مقاله مورد بررسی قرار گیرند.
یکی از مهم‌ترین مسائلی که در داوری یک مقاله باید آن را بررسی کنید، originality و صداقت نویسنده است. به این معنی که باید کاری که توسط نویسنده ارسال شده، جدید (و نه کپی‌کاری از آثار دیگران و یا آثار قبلی خودش) و متعلق به خودِ خود او باشد.
برای این کار به‌تر است ابتدا با خواندن چکیده کاری که در مقاله انجام گرفته را درک کنید و با یک جست‌وجو در اینترنت، مقالاتی که نامی شبیه به نام مقاله دارند، یا نامی دارند که حاکی از کاری است که در مقاله انجام گرفته را بررسی کنید.
به جز این بررسی اینکه این مقاله قبلاً توسط خود نویسنده در جایی ثبت شده یا نه، با بررسی آثار او در وب‌سایت شخصی‌اش و یا جست‌وجوی نام‌اش در اینترنت میسر است. برای اطمینان بیش‌تر می‌توانید ایمیلی برای نویسنده‌ی مقاله بفرستید و به او بگویید که دارید در این زمینه تحقیق می‌کنید و از او بخواهید که اگر مقالات دیگری در این زمینه دارد، برای شما ارسال کند. اغلب افراد مشتاقانه مقالات دیگرشان را برایتان خواهند فرستاد و این فرصت خوبی برای بررسی کارهای دیگر نویسنده در اختیارتان قرار می‌دهد.
شاید به وفور با این جمله از طرف اطرافیانتان روبه‌رو می‌شوید که چند مقاله بساز و بفرست و امتیازش را بگیر، بی‌خیال. در کوتاه‌مدت این روش، موفق است، اما در بلندمدت چه؟ تصور کنید که یک مقاله‌ی خیلی توپ نوشته‌اید از کاری تحقیق که مدت‌ها روی آن کار کرده‌اید و به قدرت و صلابت‌اش اطمینان دارید. داور مقاله‌ی شما، اما با جست‌وجوی مقالات دیگر شما می‌فهمد که ده سال پیش، شما یک مقاله را به دو جا فرستاده‌اید. یا مقاله‌ای ساختگی را در یک کنفرانس به ثبت رسانده‌اید. احتمال اینکه پیشینه‌ی ناجور شما موجب رد مقاله‌ی خوبتان شود، زیاد است.
بنابراین باید تصمیم‌تان را بگیرید. اگر مشتری گذری هستید، کارهای تقلبی، اما اگر می‌خواهید در مجموعه‌ی دانش‌پژوهان زندگی کنید، از همان ابتدا فقط کار خوب و اریجینال.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر