در این چند سالهی اخیر، نوشتن مقالهی تحقیقاتی به یکی از اساسیترین بخشهای کار پایاننامههای ما تبدیل شده است. دیگر تحقیقات افراد، هم عمدتاً با هدف رسیدن به یک مقاله شکل میگیرد. پیش از این هم البته نوشتن مقاله امرمهمی در انجام تحقیق قلمداد میشد، اما هدف اصلی نبود. تحقیق انجام میگرفت و اگر فرصت و امکان استخراج یک مقاله از آن وجود داشت، در انتها این کار نیز انجام میگرفت.
اما چند سالی است که در رشتههای مهندسی، عمدهی کوششها معطوف به استخراج مقاله از تحقیقات و بالا بردن درجهی خود در رنکینگ مقالهداران شده است.امروزه دیگر در رشتهی ما، در مورد کسانی که کارشان تئوریک است، که اصل و اساس کار همان نوشتن مقالهی تحقیقاتی است و پایاننامه به تکمیل و گرفتن پذیرش این مقاله خلاصه میشود.
در مورد کسانی که تحقیقشان عملی و آزمایشگاهی است نیز تحقیقات از ابتدا در روندی هدایت میشود که منجر به مقاله شود و بتوان یکی دو مقاله از نتیجهی تحقیقات استخراج کرد.
«آمادهسازی مقاله کار فرعی تحقیقات کاربردی است.»
این جملهای است که از زبان بسیاری از افرادی که به طور جدی مشغول تحقیقات و کارهای آزمایشگاهی هستند شنیده میشود، اما به نظر میرسد خود آنها هم در عمل خلاف گفتهی خود را در دستور کار دارند و در نظام سنجشی که همه را در تعداد مقالات و میزان ارجاعها به مقالات میسنجد، آنها هم علیرغم میل خود مجبورند روند کارشان را به شکلی هدایت کنند که به مقالات قابل قبولی متجر شود.
خیلی اوقات این مقاله است که به تحقیق جهت میدهد و راستای تحقیقات را مشخص میکند. و گاهی تهوتوی قضیه را که درمیآوری میبینی اصلاً تحقیق و آزمایشی در کار نبوده و مقاله با دادهسازی یا دادهپردازی یا بازپردازی تهیه شده است.
همهی اینها مقدمهای بود بر اینکه بگویم، نکاتی وجود دارد که شاید با استفاده از آنها بتوانید آسانتر، سریعتر و با کیفیتی بیشتر مقالهی خود را آماده کنید. در چند پست میکوشم این موارد را که عمدتاً حاصل تجربیاتی است که غالباً من و دوستانام به تنهایی تجربه کردهایم و شکستهای ناشی از عدم آگاهی از آنها را چشیدهایم، را بیان کنم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر