این قسمت را می‌خواستم بگذارم برای آخر، اما چون می‌ترسم شما تا آخر نکشید و از طرفی فکر می‌کنم این قسمت خیلی مفید است، همین اول کار می‌گویم‌اش.خیلی اوقات پیدا کردن مشخصات کامل مرجعی که در مقاله به آن ارجاع داده‌اید، تبدیل به کار مشکل و وقت‌گیری می‌شود.
اغلب اوقات در اینترنت نسخه‌ی دست‌نویس مقاله‌ها بی‌هیچ نام و نشانی در دسترس است. این نسخه هیچ مشخصاتی از محل، تاریخ، نام، صفحات و دیگر مشخصات ژورنال یا کنفرانسی که مقاله در آن چاپ شده ندارد.
برای بیش‌تر ما که عمده‌ی منابع اصلی تحقیقات مربوط به پیشینه‌ی‌مان را از طریق اینترنت به دست می‌آوریم، تعداد زیادی از بازبُردهای مقاله‌مان دارای این ویژگی هستند.
اما یک راه خیلی آسان برای فهمیدن این مشخصات و تکمیل کردن بخش بازبُردهای مقاله وجود دارد. اسم کامل مقاله را در اینترنت جست‌وجو کنید.
اولین مورد به احتمال زیاد خود مقاله (همان نسخه‌ی درفتی مه استفاده کرده‌اید) خواهد بود. اما موارد دوم، سوم و احیاناً چهارم و پنجم، غالباً ارجاع‌هایی هستند که در مقالات دیگر به مقاله‌ی مورد نظر رفرنس داده‌اند.
در این ارجاع‌ها، یک نفر دیگر قبلاً نشسته و کاری را که شما می‌خواهید انجام دهید، انجام داده؛ یعنی مشخصات کامل مقاله را پیدا کرده و در رفرنس درج کرده است. شما می‌توانیداین مشخصات را از بخش بازبُردهای (References) ِ طرف کپی و در بخش بازبُردهای خود پِیست کنید.
نیم ساعت وقت، برای پیدا کردن مشخصات بیست مرجع و درج آن‌ها در بخشِ referencesِ مقاله با استفاده از این روش کافی است.اغلب داوران کقالات انگلیسی زبان به کامل بودن بخش بازبُردها حساس‌اند و در صورت کامل نبودن این بخش، از نمره‌ی مقاله‌ی شما در داوری اندکی کم می‌کنند. پس باید مواظب باشید که این بخش را کامل، بی‌غلط و دقیق دربیاورید.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر