یادداشتهای روزمره دربارهی فرهنگ، فلسفه، و زندگی اجتماعی
یکشنبه، بهمن ۰۹، ۱۳۹۰
از آخرین باری که اینجا نوشتهم مدتها گذشته. اینجا دیگه تبدیل شده به برهوت. جبروت کبریایی. تنهایی. الان اینجوری که میشه، مثه این خونههای خالی میشه که آدم بازتاب صدای خودش رو میشنوه؟ ینی من الان دارم با خودم حرف میزنم. چه جورکیه الان؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر